luns, 27 de outubro de 2014

Premios Nobel 2014

Patrick Modiano. Premio Nobel de Literatura
Malala Yousafzai. Premio Nobel da Paz

Como en moitas ocasións, os premios cumplen a función de achegarnos a escritores que só coñeciamos de oídas. De Patrick Modiano non temos ningunha obra na nosa biblioteca, proximamente encheremos este vacío.
Tampouco eu coñecía as súas novelas, por iso recollo a continuación un texto publicado de Guillermo Altares en El País para facer a súa presentación no Biblioantioquía:
"Italiano por parte de padre (que era de origen judío) y belga por parte de madre, nacido justo al final de la II Guerra Mundial, Modiano publicó su primera novela, El lugar de la Estrella, en 1968, que tuvo un éxito casi inmediato, y se convirtió en un escritor totalmente reconocido diez años después al recibir el premio Goncourt por La calle de las tiendas oscuras. Si hubiese que elegir un solo libro que resumiese el genio de Modiano, una elección posible esDora Bruder, que el narrador compuso a través de un anuncio de prensa que decía: “Se busca a una joven, Dora Bruder, de 15 años, 1,55 metros, rostro ovalado, ojos gris marrón, abrigo sport gris, pullover burdeos, falda y sombrero azul marino, zapatos sport marrón. Ponerse en contacto con el señor y la señora Bruder, bulevar Ornano, 41, París”. Sus pesquisas, cómo no, le llevaron a la colaboración y a Auschwitz, le llevaron a las siniestras tripas de la Europa del siglo XX.
En una entrevista publicada por Babelia en 2009, Modiano explicó sobre aquella novela: "Luego, con los años, y con el libro ya publicado, me llegó algo más de documentación sobre Dora. Y me planteé la cuestión de si merecía la pena reescribir la novela o no. Decidí que no. No soy historiador. Soy novelista. No importa tanto el resultado de la búsqueda como la búsqueda en sí. Así que la novela se quedó como está".
Sobre su obsesión por ambientar sus novelas en el barrio XVI de París, burgués, aparentemente anodino, dominado a la vez por la sombra de la Torre Eiffel y por las sólidas mansiones, señaló en la misma entrevista: "Por eso, porque no tiene nada de especial. Muchos lo consideran un típico barrio burgués. Pero no es así del todo. Tiene una parte de barrio anónimo, banal, sin monumentos históricos, donde uno puede imaginarse cosas. En otros barrios parisinos te sientes bloqueado por la historia. En Trocadero y sus alrededores uno puede observar las calles y la gente que las habita de una manera un poco onírica".
https://es.scribd.com/doc/179366667/prologo-malala
Aquí, de regalo, o prólogo do libro


En canto a Malala, todos recordamos o estremecemento que nos causou  a  súa peripecia vital: unha nena paquistaní a piques de morrer por defender o dereito á educación.
A aparición do seu libro, Yo soy Malala, a súa nominación para o premio Nobel e agora a súa consecución son un exemplo para todos os que cren que a voz dunha persoa, ás veces, pode axudar a cambiar o mundo.

venres, 17 de outubro de 2014

Lecturas de verán (IV)

Grazas pola nominación Pilar aínda que no teu caso non sei se é unha nominación ou unha orde.

O meu libro de verán é Harry Flashman de George MacDonald Fraser. Realmente é o primeiro dunha serie de trece libros que cobren cunha grande ambientación histórica o século XIX e principios do XX. Pero, quen é Harry Flashman?


Un cabaleiro inglés ao servizo da súa maxestade, de dubidoso proceder e artes inconfesables. El mesmo defínese como un ser vil e covarde ao que circunstancias afortunadas converten de forma sorprendente nun heroe. Un ser tramposo, vividor, enredante e mullereiro que ten a sorte de estar presente en importantes acontecementos históricos e influír decisivamente neles. Harry sabe perfectamente e por experiencia propia que é moito máis importante unha dor de barriga imprevista que os plans e intencións dun grande estadista. Unha xenial viaxe en trece volumes polo século XIX onde Flashman participa e modifica a Historia ademais de poñer no seu sitio personaxes como Lincoln ou Bismarck.

Quedan sen cubrir etapas da historia de Flashman, pero por desgracia o seu "biógrafo" morreu hai anos deixando pendentes importantes episodios da súa vida como a participación na Guerra de Secesión.

Podes consultar neste enlace máis datos sobre George MacDonald Fraser e o seu personaxe Harry Flashman; tamén a lista completa de libros da serie.


Aproveito agora para nomear unha lectora incansable: quenda para Carmen Domarco.

Felices lecturas


Óscar

martes, 14 de outubro de 2014

Lecturas de verán (III)

Teño que confesar que non leo moito, xeralmente por falta de tempo.

Este verán collín un libro que resultou ser moi interesante.
É un libro fácil de ler, con un humor moi particular. Realmente é como una sátira da sociedade actual.
O libro é EL MISTERIO DE LA BOLSA Y LA VIDA  de Eduardo Mendoza.


Reto a Óscar para que nos conte o seu libro. 

martes, 7 de outubro de 2014

Lecturas de verán (II)

Para Ana Gloria , polo seu reto , e para quen teña a ben adicar un tempo a ler estas verbas.
Vacacións de verán, biblioteca e lectura. 
Nunca busco un motivo para a lectura.
- este libro sóame....
- este libro gústame a portada....
- este libro recomendarónmo..... 

Pero si encontrei motivación para ler " EN EL CORAZÓN DE LOS FIORDOS"
CHRISTINE KABUS.
EDCIÓNS B.
A viaxe a Noruega duns amigos foi razón suficiente.
Por que o recomendo?
De fácil lectura, sinxelo na linguaxe, contidos interesantes....
Fala do presente e do pasado, de encontros e desencontros.....
Pero o máis sorprendente é que  apenas sin darte conta e sempre de xeito moi sutil aprendes da cultura , tradicións e da paisaxe do pais dos fiordos.
Conclusión: QUERO IR A NORUEGA.
Reto a Pilar Pérez ( Xefa) . Cóntanos o teu libro de verán

domingo, 5 de outubro de 2014

Lecturas de verán (I)



Miriam pediunos adiar o seu comentario sobre a súa lectura de verán, La Ladrona de libros. 
No seu lugar vou comentar eu unha das  lecturas que me acompañaron nos días de sol e praia.
Non son eu moi amiga dos best-sellers. Prefiro agardar un par de...décadas, como mínimo, para deixarme seducir por un libro.
Neste caso, foi unha boa amiga  e boa lectora a que mo meteu entre as mans. Ó cabo duns minutos xa non o puiden soltar. E ese paréceme o principal mérito da obra: a intrincada trama empúrrate a querer saber máis e máis da historia. Unha historia ben estruturada e ligada a pesares da constante viaxe do presente ó pasado; a información vainos chegando en pequenas doses e cada vez que parece que a resolución está ó noso alcance, esvara entre os  nosos dedos e volta a empezar. Deste xeito a trama envólvenos e atrápanos  ata  rematar a última das súas 600 páxinas.
Unha nena desaparecida vinte anos atrás, un escritor de éxito no seu retiro da América profunda, outro escritor abraiado polo seu primeiro éxito editorial, segredos agochados tralas portas das casas dun pequeno pobo.... Eses son os ingredientes que compoñen este rico pastel. Pero aínda hai máis: reflexións sobre o oficio de escritor -cada capítulo comeza cunha recomendación do escritor experimentado ó seu discípulo-, sobre o amor, a amizade, a irracionalidade do ser humano....
Quizais a resolución sexa excesivamente rebuscada, quizais ás veces a narración e as descricións se enleen de máis, dando a sensación de que o narrador esquece que xa falou de algo, pero o resultado paréceme moi satisfactorio.
Recoméndoo a quen lle gusten as historias con suspense sen moitas máis pretensións. Moi boa para as vacacións, non require especial concentración e permite -se a curiosidade vos deixa- collelo e deixalo sen atrancos.
Por certo: ó longo do verán coincidín con moita xente -especialmente na praia- que o estaba lendo en linguas diversas. Éxito editorial do mundo globalizado.
Remato recollendo algúns extractos  da novela que poderían acabar nun libro de citas:



  • Y en ese instante me di cuenta, gracias a esa chica de quince años, de que probablemente nunca había conocido el amor. Que seguramente mucha gente no había conocido nunca el amor. Que en el fondo se conformaban con buenos sentimientos, que se enterraban en la comodidad de una vida vulgar y que se perdían sensaciones maravillosas, que son probablemente las únicas que justifican la existencia.
  • Después de los hombres, habrá otros hombres. Después de los libros, hay otros libros. Después de la gloria, hay otras glorias. Después del dinero, hay más dinero. Pero después del amor, Marcus, después del amor, no queda más que la sal de las lágrimas.
  • La verdad no cambia nada de lo que puede uno sentir por otro. Es el gran drama de los sentimientos.
  • Un buen libro, Marcus, es un libro que uno se arrepiente de terminar.


Agora é o turno de Yolanda Matos. Cóntanos o teu LIBRO DO VERÁN