Imos crear entre toda a comunidade educativa un poema para estrear o Día da poesía.
Anímaste? Deixa aquí os teus versos (un ou dous) que non é preciso enlazar cos anteriores.
Con todos eses versos enfiaremos un poema MOI NOSO
(Para ter unha idea do que pretendemos, aquí tedes un modelo)
Semente que se espalla polo eido estéril da intolerancia
ResponderEliminarSemente perdida na metade da ignorancia
ResponderEliminarQue non servirá para nada a pesar de ser eido en abundancia
ResponderEliminarQue medre nun recuncho á espera dunha nova semente, que agarde o sosego dos que máis dor senten
ResponderEliminarque naza desa semente a esperanza para esa xente
ResponderEliminaresa xente que chora, canta, fala e sente,
ResponderEliminarda que xorden os pensamentos da súa mente
Saber perdoar, quizás é bo para pensar e valorar
ResponderEliminarTodo é volátil,
ResponderEliminarcinsas que se pousan coma folerpas.
Folerpas dunhas nevada interminable, froito dunha vida inescrutable
ResponderEliminarEl mar es ese lugar donde yo me quiero perder
ResponderEliminarsempre debes sementar unha rosa branca
ResponderEliminarsexa Xunio ou Febreiro
A veces e peor unha palabra,
ResponderEliminarca unha boa arma
Porque oírte segue doendo
ResponderEliminarainda sabendo que non voltarás
O interior é un lenzo persoal,
ResponderEliminare a pintura pode salpicarse
A chave do éxito é asumir o fracaso
ResponderEliminarY cuando cambie el juego y se nos vire el viento,
ResponderEliminarse inundará el vacío, se esfumará la nada...